Pagina's

donderdag 17 augustus 2017

16-8-2017: Kardinge Marathon, Groningen

                                   Foto: Ronald Kwint (DFWrunners)

Na mijn Baltic Run heb ik niet veel rust genomen. Het is nl. de bedoeling dat ik in september mee doe aan de Ultra Corsica (1000 km in 17 dagen) en daar wil ik nog wat voor trainen. Met de kilometers zit het wel snor maar omdat de Ultra Corsica vele hoogtemeters kent is het voor mij wel goed om dat ook nog te trainen. Ik ben dus voornamelijk bezig met heuveltjes en viaducten op en af te lopen, ontzettend saai maar nodig. Bovendien voelen mijn benen niet goed, ze zijn moe. Ik denk dat de regen van de Baltic Run daar een voorname reden van is, lopen door water is nou eenmaal niet mijn specialiteit. Maar tijdens de Ultra Corsica zal ik ook met zere en vermoeide pootjes moeten lopen dus is het niet erg. Eind augustus zal ik ze hun rust gunnen, nu moeten ze nog even meewerken en voor de afwisseling een vlakke marathon lopen.

Als ik aankom op het enorme parkeerterrein van het recreatiegebied Kardinge zie ik hem al liggen: de Kardingerheuvel. Die wil ik straks nog op! Het is een heuvel van 32 meter, ideaal voor een heuveltraining en veel leuker dan die stomme viaducten. Maar eerst moet ik de marathon lopen. Na wat bijkletsen met bekenden worden we door Ronald weggetoeterd voor eerst een klein rondje en dan nog 13 rondes van ruim 3 km. Mooie rondjes en gelukkig ook voor een groot gedeelte in de schaduw want het is best warm. Vooral het stuk langs de Kardingeplas is behoorlijk warm maar de schaduwstukken in het bos maken alles weer goed. Ik loop eigenlijk best wel lekker, ondanks de lastige benen maar ze doen hun werk netjes. Ik kijk nauwelijks op mijn horloge maar bij thuiskomst zag ik dat ik heel constant heb gelopen, ik heb ook zeker niets geforceerd want mijn benen voelen nu best behoorlijk.

Als ik gefinisht ben (tijd 3.57.23) trek ik even een droog shirt aan en vraag aan verschillende mensen wie er zin heeft om ook de Kardingerheuvel te beklimmen. Helemaal niemand! Maar dan komt Sjoerd binnen en die zegt meteen dat hij wel mee wil. En zo beklimmen wij samen de heuvel en kunnen van het mooie uitzicht genieten.
Nadat ik afscheid heb genomen loop ik naar de auto en kom dan dus weer langs die mooie heuvel. Zal ik nog een keertje? Vooruit dan maar, dan mag ik morgen van mezelf 2x minder over het viaduct. En dus loop ik nog een keertje naar boven en beneden. Omdat het zo leuk is.


3 opmerkingen:

  1. heuveltjes-op-en-af is veel leuker dan bruggie-op-en-af of viaducten-ope-en-af. Dus je bent er maar 2x naar boven gelopen. En daarvoor ga je helemaal naar groningen....
    Oja, die marathon. Helemaal netjes toch!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wederom een leuk verhaal. Ja, ik zal ook heuveltje op en af moeten gaan trainen, anders wordt het niet wat in de Ardennen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hier in de buurt is een geluidswal en de Heinenoordtunnel waar ik me uitleef maar echt heuvels moet je zoeken. Dat jij daar na een marathon nog zin in hebt en de rest niet en zelfs nog een keertje extra gaat zegt wel iets over de manier waarop je alles voorbereid. Alle goeds voor Corsica gewenst.

    Groetjes,

    Dorothé

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.