De wereld is weer 11.413 superhero's rijker en ik ben er eentje van! Samen met Wilma heb ik geprobeerd om zoveel mogelijk marathonlopers aan deze felbegeerde titel te helpen. Wilma en ik waren nl. de pacers voor de 4.20 uur groep. Een leuk maar lastig karwei. Lastig omdat deze marathon erg druk is en veel (te) smalle straten heeft. En ook lastig omdat volgens mijn Garmin de afstand 42,7 km was.
En het was warm, dat heb je vast al gelezen. Zelf heb ik er niemand over horen klagen maar dit is natuurlijk niet het weer wat je verwacht als je je inschrijft voor een marathon in oktober en er zijn (daardoor?) mensen onwel geworden. Op 2 km voor de finish zagen we iemand afgevoerd worden op een brancard en ook 500 meter voor de finish zat iemand op handen en knieën. Het blijft altijd een naar gezicht maar gelukkig waren er ook veel EHBO-ers aanwezig en volgens mij zijn er geen echt ernstige dingen gebeurd, ik heb er in elk geval niets over gehoord.
Ondanks de warmte is er heel erg goed gelopen en zijn er vele PR's verbeterd, het Nederlands record is aangescherpt en ook het parcoursrecord is verbeterd. Zelf heb ik heerlijk gelopen want dit was echt mijn weer.
Hoe hebben we het gedaan? Natuurlijk door zo constant mogelijk proberen te lopen. Soms Wilma voorop en ik achteraan de groep, soms andersom en soms samen vooraan. Bij de verzorgingsposten liep Wilma meestal door om aan het eind van de verzorgingszone te wachten en ging ik drinken en haalde wat banaan en sportreep voor ons beiden. En dan weer door. En rekenen! Ik was het rekenmachientje van ons beiden en probeerde de tijd in de gaten te houden. Niet altijd makkelijk want op drukke stukken van het parcours kun je moeilijk het juiste tempo aanhouden. Maar het is ons weer gelukt en onze eindtijd was 4.19.24.
Leuk verhaal, zou me zo op willen geven, (hoe?) voor volgend jaar om voor te lopen. ;-)
BeantwoordenVerwijderenZo strak kunnen alleen de hele goede pacers lopen zag ik in de grafiek. Al best weer snel na Corsica.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes,
Dorothé